اﻧﻮاع ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ

1) ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﺧﻮد (ﺷﺨﺼﯽ) : ﯾﻌﻨﯽ ﺗﻤﺎم ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮای اﯾﺠﺎد، ﺣﻔﻆ ﯾﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻃﺮز ﻓﮑﺮ و ﺑﺮداﺷﺖ رﻗﺒﺎ و دﯾﮕﺮان ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻓﺮد اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﮔﯿﺮد و ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﯾﺶ اﻋﺘﻤﺎدﺑﻪ ﻧﻔﺲ، اﻣﯿﺪ و ﮐﺎﻣﯿﺎﺑﯽ اﻓﺮاد ﻣﯽ ﺷﻮد. ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﺷﺨﺼﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﺷﻨﺎﺳﺎﻧﺪن و ﻋﺮﺿﻪ ﻗﺎﺑﻠﯿﺘﻬﺎ و ﺗﻮاﻧﺎﯾﯿﻬﺎی ﺧﻮد ﺑﻪ اﻓﺮادی ﮐﻪ ﺧﻮاﻫﺎن و ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ آن ﻫﺴﺘﻨﺪ.

 2) ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﺳﺎزﻣﺎن: ﯾﻌﻨﯽ ﺗﻤﺎم ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ اﯾﺠﺎد، ﺗﻐﯿﯿﺮ ﯾﺎ ﺣﻔﻆ ﻃﺮز ﺗﻠﻘﯽ، رﻓﺘﺎر و ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﯽ ﺷﻮد ﻣﺴﺌﻮﻻن رواﺑﻂ ﻋﻤﻮﻣﯽ و ﮐﺎرﮐﻨﺎن ﺑﺎزارﯾﺎﺑﺎن ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ.

3) ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﻣﮑﺎن: ﯾﻌﻨﯽ ﺗﻤﺎم ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ آﮔﺎه ﮐﺮدن، ﺟﻠﺐ ﻧﻈﺮ ﻣﺮدم و ﺟﺬب آﻧﻬﺎ و ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻃﺮز ﺗﻠﻘﯽ آﻧﻬﺎ از ﻣﮑﺎﻧﻬﺎ و اﻣﮑﺎﻧﺎت ﯾﮏ ﺷﻬﺮ، ﻣﻨﻄﻘﻪ ﯾﺎ ﮐﺸﻮر.

 4) ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ اﯾﺪه: ﯾﻌﻨﯽ اراﺋﻪ و ﻋﺮﺿﻪ اﻧﺪﯾﺸﻪ، ﻧﻈﺮ ﯾﺎ اﯾﺪه ﺑﺮای اﯾﺠﺎد ﺗﻔﺎﻫﻢ، ﺗﻐﯿﯿﺮ رﻓﺘﺎرﻫﺎ و ﺑﺎورﻫﺎی ﻣﺮدم و ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎ.

5) ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﺧﺪﻣﺎت

در صورتیکه میخواهید تبلیغات هدفمند داشته باشید کافیست در MyCityAd.ir ثبت نام نمایید و سپس خدمات خود را بصورت آگهی در سیستم ثبت نمایید.

آگهی های ستاره دار MyCityAd.ir به صورت ستاره دار در نتایج جستجو دیده می شوند.

با درج آگهی در MyCityAd.ir در صدر نتایج جستجوی Google,Bing,Yahoo قرار خواهید گرفت.

وﯾﮋﮔﯽ اﻣﻮرﺧﺪﻣﺎﺗﯽ:

1) ﻧﺎﻣﻠﻤﻮس ﺑﻮدن: ﯾﻌﻨﯽ ﭘﯿﺶ از ﺧﺮﯾﺪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮان آن را ﻟﻤﺲ ﮐﺮد ﯾﺎ ﺣﺲ ﻧﻤﻮد. وﻇﯿﻔﻪ اﺻﻠﯽ ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﺧﺪﻣﺎت اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ای ﺧﺪﻣﺎت را ﻗﺎﺑﻞ ﻟﻤﺲ ﮐﻨﺪ ﯾﺎ ﻧﻔﻊ ﮐﺎرﺑﺮد آن را ﻧﺸﺎن دﻫﺪ.

 2) ﻧﺎﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﻮدن و ﻧﺎﭘﯿﻮﺳﺘﮕﯽ: ﮐﯿﻔﯿﺖ ﺧﺪﻣﺎت اﻏﻠﺐ ﻣﺘﻔﺎوت و ﻧﺎﭘﯿﻮﺳﺘﻪ اﺳﺖ. ﺧﺪﻣﺎت واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ اﻓﺮادی اﺳﺖ ﮐﻪ آن را ارﺋﻪ ﻣﯽ دﻫﻨﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﮐﯿﻔﯿﺖ آﻧﻬﺎ ﻣﺘﻐﯿﺮ اﺳﺖ.

 3) ﺗﻔﮑﯿﮏ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮی: ﺑﺎﻋﺎﻣﻞ دوم ﻧﯿﺰ ارﺗﺒﺎط دارد.

4) ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ ذﺧﯿﺮه ﺑﻮدن: ذﺧﯿﺮه ﺧﺪﻣﺎت ﺑﺎ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ در ﻣﻮرد ﺧﺪﻣﺎت ﻫﺰﯾﻨﻪ ذﺧﯿﺮه و ﻧﮕﻬﺪاری ﯾﮏ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﺮاﺑﺮ اﺳﺖ ﺑﺎ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺧﺪﻣﺖ اراﺋﻪ ﻣﯽ دﻫﺪ ﺑﻌﻼوه ﻫﺮ ﻧﻮع وﺳﯿﻠﻪ ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز او ﺑﺮای اراﺋﻪ ﺧﺪﻣﺎت آﻣﯿﺨﺘﻪ ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﺧﺪﻣﺎت: ﺷﺎﻣﻞ ﻫﻔﺖ ﻋﺎﻣﻞ: ﻣﺤﺼﻮل، ﻗﯿﻤﺖ، ﺗﻮزﯾﻊ، ﺗﺮﻓﯿﻊ، ﮐﺎرﮐﻨﺎن، اﻣﮑﺎﻧﺎت ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻋﻤﻠﯿﺎت اﺳﺖ.

1) ﻣﺤﺼﻮل(ﺧﺪﻣﺖ) : دو ﻋﺎﻣﻞ در زﻣﯿﻨﻪ ﻣﺤﺼﻮل ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ اﺳﺖ: اﻟﻒ) ﺣﻖ اﻧﺤﺼﺎری: ﯾﮑﯽ از وﯾﮋﮔﯿﻬﺎی ﻫﺮ ﻣﺤﺼﻮل ﺟﺪﯾﺪ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﺧﺘﺮاع و ﺣﻖ اﻣﺘﯿﺎز آن اﺳﺖ. ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺎ اﺧﺘﺮاع ﻣﺤﺼﻮل ﺟﺪﯾﺪ ﺑﺮای ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪه آن ﯾﮏ ﺣﻖ اﻧﺤﺼﺎری ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽ آﯾﺪ. ﺗﻔﺎوت ﻋﻤﺪه ﻣﺤﺼﻮل و ﺧﺪﻣﺎت اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪﻣﺎت دارای ﺣﻖ اﻧﺤﺼﺎری ﯾﺎﺣﻖ اﺧﺘﺮاع ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ. ب) ﻧﺎم و ﻧﺸﺎن: ﯾﮑﯽ از زﻣﯿﻨﻪ ﻫﺎی ﻣﻬﻢ در ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﻣﺤﺼﻮﻻت اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻧﺎم و ﻧﺸﺎن اﺳﺖ. ﻋﻼﻣﺖ ﯾﮏ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺧﺪﻣﺎﺗﯽ در ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮﯾﻬﺎی ﻣﺼﺮف ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻮﺛﺮ اﺳﺖ. 2) ﻗﯿﻤﺖ: روش ﻫﺎی ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻗﯿﻤﺖ در ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺧﺪﻣﺎﺗﯽ دو دﺳﺘﻪ اﺳﺖ: اﻟﻒ) روش ﻗﯿﻤﺖ ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﯾﺎ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺑﻌﻼوه ﺳﻮد. ب) روش ﻧﺮخ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاری: ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻗﯿﻤﺖ ﺧﺪﻣﺎت در اﯾﻦ روش ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاری اﻧﺠﺎم ﯾﺎﻓﺘﻪ و ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ اﺳﺖ. ﻗﯿﻤﺘﻬﺎ در ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎی ﺧﺪﻣﺎﺗﯽ دو ﻧﻘﺶ ﻋﻤﺪه دارﻧﺪ:

 اﻟﻒ) ﺗﺎﺛﯿﺮﮔﺬاری ﺑﺮ درک و ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮی ﻣﺼﺮف ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن.

 ب) ﺗﺎﺛﯿﺮﮔﺬاری ﺑﺮ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻋﻤﻠﯿﺎت.

 3) ﺗﻮزﯾﻊ ﯾﺎ ﻣﮑﺎن: ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﺗﻔﮑﯿﮏ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮی ﺧﺪﻣﺎت ﻋﺎﻣﻞ ﺗﻮزﯾﻊ در اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﺧﺪﻣﺎت اﻫﻤﯿﺖ ﺑﺴﯿﺎری دارد.

4) ﺗﺮﻓﯿﻊ: ارزش و اﻫﻤﯿﺖ ﺗﺮﻓﯿﻊ ﺑﺮای ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎی ﺧﺪﻣﺎﺗﯽ در ﻣﻨﺎﻓﻌﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺧﺮﯾﺪ ﺧﺪﻣﺎت آﻧﺎن ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد. رواﺑﻂ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﯾﮑﯽ از روش ﻫﺎی ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻓﯿﻊ در ﺧﺪﻣﺎت ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﻪ ﻋﻠﺖ راﯾﮕﺎن ﺑﻮدن ﯾﺎﺑﯽ ﻫﺰﯾﻨﻪ و ﺷﺎﯾﺪ ﮐﻢ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺑﻮدن رواﺑﻂ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﮔﺮوﻫﻬﺎ و ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎی ﻏﯿﺮاﻧﺘﻔﺎﻋﯽ آن را اﺳﺎس ﻃﺮﺣﻬﺎی ﺗﺮﻓﯿﻌﯽ ﺧﻮدﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﯽ آورﻧﺪ.

 5) ﮐﺎرﮐﻨﺎن: اﻓﺮادﺳﺎزﻣﺎن ﺧﺪﻣﺎﺗﯽ ﯾﺎ ﮐﺎرﮐﻨﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﺪﻣﺎت را ﺑﻪ ﻣﺸﺘﺮﯾﺎن اراﺋﻪ ﻣﯽ دﻫﻨﺪ ﻋﻮاﻣﻞ اﺻﻠﯽ ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﺧﺪﻣﺎﺗﯽ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﯽ اﯾﻨﺪ.

 6) اﻣﮑﺎﻧﺎت و داراﯾﯿﻬﺎی ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ: اﯾﻦ اﻣﮑﺎﻧﺎت ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺴﻬﯿﻞ ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎ در اﻧﺘﻘﺎل و اراﺋﻪ ﺧﺪﻣﺎت       ﻣﯽ ﺷﻮد.

 7) ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻋﻤﻠﯿﺎت ﯾﺎ ﻓﺮآﯾﻨﺪ: ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﻋﻤﻠﯿﺎت ﻣﻮﺟﻮد ﺑﻮدن وﮐﯿﻔﯿﺖ ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﭘﺎﯾﺪار ﺧﺪﻣﺎت را ﺗﻀﻤﯿﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. وﻇﯿﻔﻪ اش اﯾﺠﺎدﺗﻌﺎدل ﺑﯿﻦ ﻋﺮﺿﻪ وﺗﻘﺎﺿﺎی ﺧﺪﻣﺎت اﺳﺖ.

6) ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ درﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎی ﻏﯿﺮﺗﺠﺎری:

ﻣﺒﺎﻧﯽ ﺑﺮای ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎی ﻏﯿﺮﺗﺠﺎری وﻏﯿﺮاﻧﺘﻔﺎﻋﯽ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﺗﺠﺎری اﺳﺖ وﻟﯽ ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎی ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ درﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎی ﻏﯿﺮﺗﺠﺎری ﻣﺤﺪودﺗﺮاﺳﺖ ودراﯾﻨﺠﺎ ﺗﻤﺎﯾﻞ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺑﻪ اﯾﺠﺎد و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ی ﺑﺎزاﯾﺎﺑﯽ ﺑﺮای ﯾﮏ ﻣﺤﺼﻮل ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ارﺿﺎی ﻧﯿﺎزﻫﺎی ﺑﺎزار ﻣﺸﺨﺺ اﺳﺖ ﮐﻪ در آن ﻣﺤﺼﻮل ﺑﺎﯾﺪﺑﻪ طرز ﻣﻮﺛﺮ ﺗﺒﻠﯿﻎ، ﻗﯿﻤﺖ ﮔﺬاری و ﺗﻮزﯾﻊ ﺷﻮد. ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺳﻪ ﻃﺮﯾﻖ ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪی ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ: خصوصی ﻮ دوﻟﺘﯽ، اﻧﺘﻔﺎﻋﯽ و ﻏﯿﺮاﻧﺘﻔﺎﻋﯽ و ﺗﺠﺎری و ﻏﯿﺮﺗﺠﺎری. ﺗﻔﺎوت ﻋﻤﺪه ﺑﯿﻦ ﺑﺎزﺗﺮﯾﺎﺑﯽ ﺗﺠﺎری و ﻏﯿﺮﺗﺠﺎری ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻧﻮع ﮔﺮوﻫﻬﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﺎزﻣﺎن ﺑﺎ آن ﺳﺮوﮐﺎر دارد. ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎی ﻏﯿﺮﺗﺠﺎری و ﻏﯿﺮاﻧﺘﻔﺎﻋﯽ در ﮐﻮﺷﺸﻬﺎی ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﺧﻮد ﺑﺎ دو ﺑﺎزار اﺻﻠﯽ ﺳﺮوﮐﺎر دارﻧﺪ:

اﻟﻒ) اﻋﺎﻧﻪ دﻫﻨﺪﮔﺎن ﮐﻪ در اﯾﻦ اﯾﻨﺠﺎ وﻇﯿﻔﻪ اش ﺟﺬب ﻣﻨﺎﺑﻊ اﺳﺖ.

 ب) ارﺑﺎب رﺟﻮع ﯾﻌﻨﯽ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭘﻮل ﯾﺎ ﺧﺪﻣﺎت ﺳﺎزﻣﺎن را درﯾﺎﻓﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ اﯾﻦ ﺑﺎزار ﺧﯿﻠﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﻣﺸﺘﺮﯾﺎن ﯾﮏ ﺷﺮﮐﺖ ﺗﺠﺎری اﺳﺖ. وﻟﯽ ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﺗﺠﺎری ﺑﯿﺸﺘﺮ روی ﻣﺸﺘﺮی ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ اﺳﺖ. ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اﺳﺘﺮاﺗژﯾﮏ ﺑﺮای ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﻏﯿﺮﺗﺠﺎری: ﺷﺎﻣﻞ ﺷﺶ ﻣﺮﺣﻠﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪاز:

1) ﺗﺠﺰﯾﻪ وﺗﺤﻠﯿﻞ ﺑﺎزار ﻫﺪف: ﮐﻪ در اﯾﻨﺠﺎ دو ﺑﺎزار اﻋﺎﻧﻪ دﻫﻨﺪﮔﺎن و ﺑﺎزارارﺑﺎب رﺟﻮع را ﺑﺮرﺳﯽ          ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و اوﻟﯿﻦ ﮔﺎم ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪی ﯾﺎ ﺑﺨﺶ ﺑﻨﺪی ﺑﺎزاراﺳﺖ و ﺗﺤﻠﯿﻞ طبقه ﺑﻨﺪی ﺑﺮای ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ وﯾﮋﮔﯿﻬﺎی ﮐﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺎزﻣﺎن ﺑﺨﺼﻮﺻﯽ ﮐﻤﮏ ﻣﺎﻟﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.

 2) ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰی ﻣﺤﺼﻮل: درﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﻏﯿﺮ ﺗﺠﺎری ﺑﺎز ﻫﻢ ﺳﺎزﻣﺎن ﺑﻪ دو ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ از اﺳﺘﺮاﺗﮋﯾﻬﺎی ﻣﺤﺼﻮل ﻧﯿﺎز ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ:

 اﻟﻒ) ﻋﺮﺿﻪ ﻣﺤﺼﻮل: دراﻏﻠﺐ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎی ﻏﯿﺮﺗﺠﺎری ﻋﺮﺿﻪ ی ﻣﺤﺼﻮل ﺑﻪ ارﺑﺎب رﺟﻮع ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﻪ ﺻﻮرت اراﺋﻪ ﯾﮏ ﺧﺪﻣﺖ، ﺗﺒﻠﯿﻎ ﯾﮏ اﯾﺪه، ﻣﻌﺮﻓﯽ ﯾﮏ ﺷﺨﺺ ﯾﺎﻧﻤﺎﯾﺎﻧﺪن ﯾﮏ راه اﺳﺖ. ﮐﻠﯿﺪ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻋﺮﺿﻪ ﻣﺤﺼﻮل ﻫﺮ ﺳﺎزﻣﺎن در اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ بگیرد : -درﭼﻪ ﮐﺴﺐ وﮐﺎری ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﮐﻨﺪ. -ﺑﻪ ﭼﻪ ﺑﺎزارﻫﺎﯾﯽ واردﺷﻮذ. ب) اﺳﺘﺮاﺗﮋﯾﻬﺎی آﻣﯿﺨﺘﻪ ﻣﺤﺼﻮل ج) ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﻣﺤﺼﻮل:

ﻣﻌﻤﻮﻻ از اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻧﺎم و ﻧﺸﺎن اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ.

3) ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻗﯿﻤﺖ: ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺳﻮدآوری ﯾﮏ ﻫﺪف ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ ﻧﺒﺎﺷﺪﻗﯿﻤﺖ ﮔﺬاری ﮐﻢ اﻫﻤﯿﺖ ﺗﺮاﺳﺖ زﯾﺮاارﺑﺎب رﺟﻮع وﺟﻬﯽ ﺑﺎﺑﺖ درﯾﺎﻓﺖ ﻣﺤﺼﻮل ﻧﻤﯽ ﭘﺮدازد وﯾﺎﭘﻮل ﮐﻤﯽ ﻣﯽ ﭘﺮدازد. وﻇﯿﻔﻪ اﺻﻠﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎی ﻏﯿﺮﺗﺠﺎری ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺳﺘﻄﺎﻋﺖ ﻣﺎﻟﯽ آﻧﻬﺎ ﮐﻢ اﺳﺖ. اﺳﺘﺮاﺗﺰی ﺗﺨﻔﯿﻒ دراﯾﻦ ﺟﺎﮐﺎرﺑﺮدوﺳﯿﻌﯽ دارد.

4) ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺗﻮزﯾﻊ: ﺳﯿﺴﺘﻢ

ﺗﻮزﯾﻊ درﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎی ﻏﯿﺮﺗﺠﺎری ﺷﺎﻣﻞ دوﻗﺴﻤﺖ اﺻﻠﯽ اﺳﺖ:

 اﻟف) ﮐﺎﻧﺎﻟﻬﺎی ﺗﻮزﯾﻊ ﺑﺮای ﺑﺎزارﻫﺎی اﻋﻨﻪ دﻫﻨﺪﮔﺎن وارﺑﺎب رﺟﻮع.

ب) ﺑﺮﻗﺮارﮐﺮدن ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺗﻮزﯾﻊ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﺑﺮای ﺗﺎﻣﯿﻦ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻫﺎی دوﮔﺮوه: ﮐﻪ

ﻫﺪف اﺻﻠﯽ آن اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺎ اﻋﺎﻧﻪ دﻫﻨﺪﮔﺎن و ارﺑﺎب رﺟﻮع راﺑﻄﻪ ﺑﺮﻗﺮار ﮐﻨﺪ. ﻣﺤﻞ ارﺗﺒﺎط ﺑﺎﺑﺎزارﻫﺎی ارﺑﺎب رﺟﻮع ﻧﯿﺰ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻬﻢ اﺳﺖ.

 5) ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی ﺗﺮﻓﯿﻊ ﻓﺮوش: ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎی ﻏﯿﺮﺗﺠﺎری از آﮔﻬﯽ، ﻓﺮوش ﺣﻀﻮری و ﭘﯿﺸﺒﺮد ﻓﺮوش ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮای ﺑﺮﻗﺮار ﮐﺮدن ارﺗﺒﺎط ﺑﺎاﻋﺎﻧﻪ دﻫﻨﺪﮔﺎن و ارﺑﺎب رﺟﻮع اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.

 6) اﺟﺮای ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﯽ: ﺳﻪ ﻋﺎﻣﻞ درﺗﻮﺳﻌﻪ آﺗﯽ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ اﯾﻦ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎاﺛﺮﺧﻮاﻫﻨﺪﮔﺬاﺷﺖ ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ: اﻟﻒ) ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ در ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎی ﻏﯿﺮﺗﺠﺎری و ﺗﺤﻘﯿﻖ دراﯾﻦ زﻣﯿﻨﻪ. ب) ﺳﻨﺠﺶ ﻋﻤﻠﮑﺮد. ج) اداره ﮐﺮدن ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎی ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ

ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ

ﺑﺴﯿﺎری ازﺷﺮﮐﺘﻬﺎﻗﺴﻤﺘﯽ ازﺳﻬﻢ ﻓﺮوش وﺳﻮدﺧﻮدراازﻋﻤﻠﯿﺎت ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﺧﻮددرﮐﺸﻮرﻫﺎی دﯾﮕﺮﺑﻪ دﺳﺖﻣﯽ آورﻧﺪ. ﻋﺪم ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎی ﮐﺎﻓﯽ درﺑﺎزارﻫﺎی داﺧﻠﯽ ووﺟﻮدﻓﺮﺻﺘﻬﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ درﺑﺎزارﻫﺎی ﺧﺎرﺟﯽﻋﺎﻣﻞ اﺳﺎﺳﯽ ﮔﺮاﯾﺶ ﺑﻪ ﺑﺎزارﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ اﺳﺖ. ﭘﺎﯾﯿﻦ آﻣﺪن ﺗﻮﻟﯿﺪﻧﺎﺧﺎﻟﺺ ﻣﻠﯽ وﺑﺎﻻرﻓﺘﻦ ﻣﺎﻟﯿﺎت درﯾﮏ ﮐﺸﻮر و ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ آن ﺑﺮ دوش ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪﮔﺎن از ﻋﻮاﻣﻞ ﮔﺮاﯾﺶ ﺑﻪ ﺑﺎزارﺧﺎرﺟﯽ اﺳﺖ. ﯾﮑﯽ ازﻣﺸﮑﻼت ﻣﻬﻢدر زﻣﯿﻨﻪ ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﮔﺮاﯾﺶ اﻓﺮاد در ﺑﻪ ﮐﺎرﮔﯿﺮی ارزﺷﻬﺎی ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﺧﻮد در ﺑﺎزارﻫﺎ و ﻣﺤﯿﻄﻬﺎیﺧﺎرﺟﯽ اﺳﺖ. ﺑﺎزارﻫﺎی ﺧﺎرﺟﯽ ﻋﺎﻣﻞ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﻬﺘﺮ، ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺑﯿﺸﺘﺮ و ﺑﺎزده ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاری ﻣﻨﺎﺳﺒﺘﺮ ﺑﺮای ﺷﺮﮐﺘﻬﺎ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﯽ اﯾﻨﺪ و ﯾﮑﯽ از دﻻﯾﻞ ﻧﻔﻮذ در ﺑﺎزارﻫﺎی ﺧﺎرﺟﯽ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﻣﻨﺎﺑﻊ ارزی ﻻزم ﺑﺮای ﺗﻬﯿﻪ ﻣﻮاد ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز ﺷﺮﮐﺘﻬﺎﺳﺖ.

اﻫﻤﯿﺖ ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻞ:

ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺮازﺑﺎزرﮐﺎﻧﯽ ﻫﺮﮐﺸﻮروﻣﻘﯿﺴﻪ ارﻗﺎم واردات وﺻﺎدرات آن ﻣﻬﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﻋﺎﻣﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻫﻤﯿﺖ ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﺟﻬﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮی ﮐﻪ ﺑﺮزﻧﺪﮔﯽ ﻫﻤﻪ اﻓﺮادﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﯽ ﮔﺬارد. ﺗﺮازﺑﺎزرﮔﺎﻧﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﺗﻔﺎوت ﺑﯿﻦ ارزش ﭘﻮﻟﯽ ﺻﺎدرات وواردات ﯾﮏ ﮐﺸﻮر. اﮔﺮﺻﺎدرات ﺑﯿﺸﺘﺮازواردات ﺑﺎﺷﺪﮐﺴﺮی ﺗﺮاز ﺣﺎﺻﻞ ﻣﯽ ﺷﻮدوﺑﺎﻟﻌﮑﺲ. اﯾﺮان ﺑﯿﺸﺘﺮواردﮐﻨﻨﺪه ﻣﺤﺼﻮﻻت ﻣﺼﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.

اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻫﻤﮕﺎﻧﯽ ﯾﺎ وﯾﮋه:

اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻫﻤﮕﺎﻧﯽ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮاﯾﻦ ﻓﺮض اﺳﺖ ﮐﻪ روش ﻣﺼﺮف ﻣﺤﺼﻮل وﻧﯿﺎزﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ازﻃﺮﯾﻖ آن ارﺿﺎ ﻣﯽ ﺷﻮددرﻫﻤﻪ ﺟﺎﯾﮑﺴﺎن اﺳﺖ درﻧﺘﯿﺠﻪ ﻻزم ﺑﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﯾﺎ ﺗﻄﺒﯿﻖ آﻣﯿﺨﺘﻪ ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﺑﺮاﺳﺎس ﺷﺮاﯾﻂ ﻫﺮﮐﺸﻮرﻧﯿﺴﺖ. اﺳﺘﺮاﺗﮋی ویژه ﺑﺮ اﯾﻦ ﺑﺎور اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻃﺮﺣﻬﺎی ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﯽ ﺑﺮای ﻫﺮ ﮐﺸﻮر ﺑﺮ ﻣﺒﻨﯽ ﻧﯿﺎزﻫﺎ، ارزﺷﻬﺎ، ﻋﺎدات و ﻗﺪرت ﺧﺮﯾﺪ آﻧﻬﺎ ﺗﻬﯿﻪ ﺷﻮد. استراتژی ﻫﻤﮕﺎﻧﯽ در ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻞ ﮐﻤﺘﺮ ﻣﺘﺪاول اﺳﺖ.

ﻣﺮاﺣﻞ ﻋﻤﺪه ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮی درﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻞ:

ارزﯾﺎﺑﯽ ﻣﺤﯿﻄﺒﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ

ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ درﺳﻄﺢ ﺑﺒﻦ اﻟﻤﻠﻞ

ﺗﺼﻤﯿﻢ درﻣﻮرداﻧﺘﺨﺎب ﺑﺎزارﻫﺎدرﺳﻄﺢ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻞ

ﺗﺼﻤﯿﻢ درﻣﻮردﭼﮕﻮﻧﮕﯽ واردﺷﺪن ﺑﻪ ﺑﺎزارﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻞ

ﺗﺼﻤﯿﻢ درﻣﺮدﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻞ

ﺗﺼﻤﯿﻢ درﻣﻮردﻧﻮع ﺳﺎزﻣﺎن ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻞ

ﻣﺮﺣﻠﻪ اول:

ﻣﻬﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺤﯿﻄﯽ درﻣﺮﺣﻠﻪ اول ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪاز:

1) ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﺎزرﮔﺎﻧﯽ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽﺷﺎﻣﻞ دودﺳﺘﻪ ﻣﺤﺪودﯾﺘﻬﺎوﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﺪﻓﺸﺎن اﻓﺰاﯾﺶ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺎزرﮔﺎﻧﯽ ﺑﯿﻦ ﮐﺸﻮرﻫﺎﺳﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.

ﻣﺤﺪودﯾﺘﻬﺎ ﺷﺎﻣﻞ:

اﻟﻒ) ﺗﻌﺮﻓﻪ ﮔﻤﺮﮔﯽ: ﻣﺘﺪاول ﺗﺮﯾﻦ ﻣﺤﺪودﯾﺖ وارداﺗﯽ ﺑﺮای ﻣﺤﺼﻮﻻت ﺧﺎرﺟﯽ درﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﺎزرﮔﺎﻧﯽ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻞ اﺳﺖ.

 ب) ﺳﻬﻤﯿﻪ: ﺷﺮﮐﺖ ﺻﺎدرﮐﻨﻨﺪه ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ازﻃﺮف ﮐﺸﻮرواردﮐﻨﻨﺪه ﺑﺎ ﻣﺤﺪودﯾﺖ ﺳﻬﻤﯿﻪ ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﻮدﯾﻌﻨﯽ دوﻟﺖ ﺧﺎرﺟﯽ واردات ﺑﺮﺧﯽ ازﻣﺤﺼﻮﻻت راازﻧﻈﺮﻣﻘﺪاردردوره زﻣﺎﻧﯽ ﺧﺎﺻﯽ ﻣﺤﺪودﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﻫﺪف ازﺳﻬﻤﯿﻪ ﺑﻨﺪی ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ ازﺻﺮﻓﻪ ﺟﻮﯾﯽ درارزﺧﺎرﺟﯽ، ﺣﻤﺎﯾﺖ ازﺻﻨﺎﯾﻊ داﺧﻠﯽ وﮐﺎﻫﺶ ﺑﯿﮑﺎری.

 ج) ﻏﯿﺮﻣﺠﺎزاﻋﻼم ﮐﺮدن واردات ﺑﻌﻀﯽ ازﻣﺤﺼﻮﻻت: ﺣﺪﻧﻬﺎﯾﯽ روش ﺳﻬﻤﯿﻪ ﺑﻨﺪی اﺳﺖ.

 د) ﻣﺤﺪودﯾﺘﻬﺎی ﺑﺎزرﮐﺎﻧﯽ ازﻃﺮﯾﻖ ﮐﻨﺘﺮل ارزﺧﺎرﺟﯽ:

دراﯾﻦ روش دوﻟﺘﻬﺎی ﺧﺎرﺟﯽ ﺑﺎوﺿﻊ ﻣﻘﺮرات ارزی ﺧﺎص ﺑﺎزرﮐﺎﻧﯽ ﺧﺎرﺟﯽ راﮐﻨﺘﺮل ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ. ﻣﺤﺪودﯾﺘﻬﺎی ﻏﯿﺮ ﺗﻌﺮﻓﻪ ای: ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ ازﻣﻤﻨﻮﻋﯿﺖ ﻣﺸﺎرﮐﺖ درﺑﻌﻀﯽ ازﻣﻨﺎﻗﺼﻪ ﻫﺎی ﺧﺎرﺟﯽ، ﯾﺎﻋﺪم ﻗﺒﻮل اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎی ﻣﺤﺼﻮﻻت ﮐﺸﻮرﺻﺎدرﮐﻨﻨﺪه ازﻃﺮف ﺑﻌﻀﯽ ازﮐﺸﻮرﻫﺎﺑﺎﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻘﻘﺮات ﺧﺎص ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎی دوﻟﺘﯽ آﻧﻬﺎ

2) وﺿﻌﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدی:

ﻣﻬﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎی ﺗﺴﻬﯿﻞ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﺎزرﮐﺎﻧﯽ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪاز: اﻟﻒ) ﮔﺎت ﯾﺎﻣﻮاﻓﻘﺘﻨﺎﻣﻪ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺗﻌﺮﻓﻪ و ﺑﺎزرﮔﺎﻧﯽ

ب) اﻧﮑﺘﺎد ﯾﺎ ﮐﻨﻔﺮاﻧﺲ ﺗﻮﺳﻌﻪ و ﺗﺠﺎرت ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻞ:

 ﯾﮑﯽ ازاﻫﺪاف ﻋﻤﺪه آن ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن اﻣﺘﯿﺎزات ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻊ ﺗﻌﺮﻓﻪ ﻫﺎی ﺗﺮﺟﯿﺤﯽ ﺑﺮای ﻣﺤﺼﻮﻻت ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﮐﺸﻮرﻫﺎی درﺣﺎل ﺗﻮﺳﻌﻪ  درﮐﺸﻮرﻫﺎی ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ.

ج) ﺳﺎزﻣﺎن اﮐﻮ ﯾﺎ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﮑﺎرﯾﻬﺎی اﻗﺘﺼﺎدی:

ﺑﺮای اﯾﺠﺎدﺗﺴﻬﯿﻼت ﺑﺎزرﮔﺎﻧﯽ وﻏﯿﺮآن ﺑﯿﻦ ﮐﺸﻮرﻫﺎی اﯾﺮان، ﺗﺮﮐﯿﻪ وﭘﺎﮐﺴﺘﺎن ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ درﺣﻘﯿﻘﺖ ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ آر. ﺳﯽ. دی ﯾﺎﺳﺎزﻣﺎن ﻋﻤﺮان ﻣﻨﻄﻘﻪ ای ﺳﺎﺑﻖ اﺳﺖ.

 د) ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎی ﻫﻤﮑﺎری اﻗﺘﺼﺎدی: ﺷﺎﻣﻞ ﺑﺎزارﻣﺸﺘﺮک  اروﭘﺎ، اﺗﺤﺎدﯾﻪ ﺗﺠﺎرت آزادآﻣﺮﯾﮑﺎی ﻻﺗﯿﻦ، ﺑﺎزارﻣﺸﺘﺮک آﻣﺮﯾﮑﺎی ﻣﺮﮐﺰی، ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﻤﮑﺎرﯾﻬﺎی اﻗﺘﺼﺎدی ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﺑﯿﻦ ﮐﺸﻮرﻫﺎی اروﭘﺎی ﺷﺮق وﺿﻌﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدی ﺷﺎﻣﻞ دووﯾﮋﮔﯽ اﻗﺘﺼﺎدی ﮐﻪ ﻣﺸﺨﺺ ﮐﻨﻨﺪه ﻣﯿﺰان ﺟﺬاﺑﯿﺖ ﯾﮏ ﮐﺸﻮرﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ  ﺑﺎزارﺻﺎدراﺗﯽ اﺳﺖ:

 1) ﺳﺎﺧﺘﺎرﺻﻨﻌﺘﯽ

2) ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺗﻮزﯾﻊ درآﻣﺪ.

ﺳﺎﺧﺘﺎرﺻﻨﻌﺘﯽ ﻫﺮﮐﺸﻮر ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪه اﺣﺘﯿﺎﺟﺎت آن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺤﺼﻮﻻت وﺧﺪﻣﺎت اﺳﺖ وﺳﻄﺢ  درآﻣﺪوﺗﻌﺪاداﻓﺮادﺷﺎﻏﻞ وﻧﻈﺎﯾﺮآن راﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽ ﮐﻨﺪﮐﻪ ﭼﻬﺎرﻧﻮع دارد:

 اﻟﻒ) اﻗﺘﺼﺎد زﯾﺴﺖ ﮔﺬراﻧﯽ :اﻗﺘﺼﺎدی اﺳﺖ ﮐﻪ درآن ﺑﯿﺸﺘﺮﻣﺮدم ﺑﻪ اﻣﻮرﮐﺸﺎورزی ﺳﺎده اﺷﺘﻐﺎل دارﻧﺪ و ﺑﻪ ﺻﻮرت ﭘﺎﯾﺎﭘﺎی : ﮐﺸﻮرﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ازﻟﺤﺎظ داﺷﺘﻦ ﯾﮏ ﯾﺎ10 ﺑﺎ ﻣﺤﺼﻮﻻت اﯾﺠﺎدﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.

ب) اﻗﺘﺼﺎد ﺻﺎدر ﮐﻨﻨﺪه ﻣﻮاد ﺧﺎم

ﭼﻨﺪﻣﻨﺒﻊ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻣﻮادﺧﺎم ﻏﻨﯽ وﻟﯽ درﻣﻮارد دﯾﮕﺮﺿﻌﯿﻒ ﻫﺴﺘﻨﺪوﺑﺎرارﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮای ﻣﺎﺷﯿﻦ آﻻت اﺳﺘﺨﺮاج  ﻣﻌﺎدن ووﺳﺎﯾﻞ ﺗﺠﻬﯿﺰات ﺗﻮزﯾﻌﯽ ووﺳﺎﯾﻞ ﻧﻘﻠﯿﻪ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ج) اﻗﺘﺼﺎددرﺣﺎل ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺷﺪن :اﻗﺘﺼﺎدی اﺳﺖ ﮐﻪ درآن ﺗﻮﻟﯿﺪات ﺻﻨﻌﺘﯽ درﺣﺎل اﻓﺰاﯾﺶ اﺳﺖ.

د) اﻗﺘﺼﺎد ﺻﻨﻌﺘﯽ: اﻗﺘﺼﺎدی اﺳﺖ ﮐﻪ در آن ﮐﺸﻮرﻫﺎ ﭘﺎﯾﻪ ﻫﺎی ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺧﻮدراﺑﻪ ﻧﺤﻮی ﭘﯽ رﯾﺰی ﻣﯽ

ﮐﻨﻨﺪﮐﻪ ﺻﺎدرﮐﻨﻨﺪه ﻣﺤﺼﻮﻻت ﺗﻮﻟﯿﺪی و ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ای ﺑﺎﺷﻨﺪ.

ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺗﻮزﯾﻊ درآﻣﺪﺑﻪ دوﻋﺎﻣﻞ ﺳﺎﺧﺘﺎرﺻﻨﻌﺘﯽ ﮐﺸﻮر وﺳﯿﺴﺘﻢ ﺳﯿﺎﺳﯽ آن ﺑﺴﺘﮕﯽ داردوﺑﻪ ﭘﻨﺞ ﮔﺮوه ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ: 1) درآﻣﺪﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ ﺑﺴﯿﺎرﭘﺎﯾﯿﻦ دراﻗﺘﺼﺎدﺑﺴﯿﺎرﻋﻘﺐ اﻓﺘﺎده 2) درآﻣﺪﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ  ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﺮای اﻏﻠﺐ ﻣﺮدم 3) درآﻣﺪﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ ﺑﺴﯿﺎرﺑﺎﻻ ﺑﺮای ﺗﻌﺪادﮐﻤﯽ ازﻣﺮدموﺑﺴﯿﺎرﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﺮای اﻏﻠﺐ ﻣﺮدم 4) درآﻣﺪﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ ﺑﺎﻻ، ﻣﺘﻮﺳﻂ، ﭘﺎﯾﯿﻦ 5) درآﻣﺪﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﺮای اﻏﻠﺐ ﻣﺮدم .

3) وﺿﻌﯿﺖ ﺳﯿﺎﺳﯽ-ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﮐﺸﻮرﻫﺎ:

ﺑﺎﯾﺪﺑﻪ ﭼﻬﺎرﻋﺎﻣﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﺮد: اﻟﻒ) واﮐﻨﺶ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺮﯾﺪﻫﺎی ﺧﺎرﺟﯽ ب) ﺛﺒﺎت ﺳﯿﺎﺳﯽ ج) ﻣﻘﺮرات  ﭘﻮﻟﯽ

د) ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺑﻮروﮐﺮاﺳﯽ دوﻟﺘﯽ

4) وﺿﻌﯿﺖ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ:

ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﺮدم ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ درﺳﻄﺢ ﮐﻠﯽ ﺑﺎزار ﺑﻠﮑﻪ در ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻧﺴﺒﯽ ﻣﺮدم ﺑﯿﻦ ﻣﺤﺼﻮﻻت رﻗﯿﺐ ﻣﻮﺛﺮاﺳﺖ.

ﻣﺮﺣﻠﻪ دوم:

ﺷﺮﮐﺘﻬﺎ از دو طریق تصمیم ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ درﺳﻄﺢ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻞ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ:

 1) ﯾﺎ دﯾﮕﺮان آﻧﻬﺎ را ﺗﺸﻮﯾﻖ ﺑﻪ ﺻﺎدرات ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.

 2) ﯾﺎ ﺧﻮد ﺷﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ فروش محصولات در ﺧﺎرج از ﮐﺸﻮر ﻣﯽ اﻓﺘﺪ. ﻫﺮ ﺷﺮﮐﺘﯽ ﻗﺒﻞ از رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺑﺎزارﻫﺎی ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺳﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ دارﻧﺪ:

 اﻟﻒ) ﭼﻨﺪدرﺻﺪ از ﮐﻞ ﻓﺮوﺷﺶ را ﺑﻪ ﺻﺎدرات اﺧﺘﺼﺎص دﻫﻨﺪ.

 ب) ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﻨﺪ در ﺑﺮﺧﯽ از ﮐﺸﻮرﻫﺎ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﯾﺎ در ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﻣﺘﻌﺪدی.

 ج) درﭼﻪ ﻧﻮع ﮐﺸﻮرﻫﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﭙﺮدازﻧﺪ.

ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺳﻮم:

ﻫﺪف اﺻﻠﯽ دراﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﺗﺨﻤﯿﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﺳﻮدﺑﻪ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاری اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻬﺎرﻧﻮع ﺗﺨﻤﯿﻦ وﭘﯿﺸﺒﯿﻨﯽ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ زﯾﺮﺑﺎﯾﺪﺑﺮرﺳﯽ ﺷﻮﻧﺪ:

 1) ﺗﺨﻤﯿﻦ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪی ﺑﺎزارﻣﻮﺟﻮد.

 2) ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪی ﺑﺎزارآﯾﻨﺪه: ﺑﻪ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﻣﯿﺰان ﺳﻬﻢ ﺑﺎزارﻣﺤﺼﻮل ﺷﺮﮐﺖ درﮐﺸﻮرﻣﻮردﻧﻈﺮﺑﺴﺘﮕﯽ داردوﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎی رﻗﺒﺎوﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎی اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﺷﺮﮐﺖ درﻣﻮردﻣﺤﺼﻮل، ﻗﯿﻤﺖ ﮔﺬاری، ﺳﯿﺎﺳﺘﻬﺎی ﺗﺸﻮﯾﻘﯽ وﺗﺮﻏﯿﺒﯽ وﺳﯿﺎﺳﺘﻬﺎی ﺗﻮزﯾﻌﯽ آن ﺑﺴﺘﮕﯽ دارد.

3) ﺗﺨﻤﯿﻦ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎوﺳﻮد: ﻣﯿﺰان ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎی ورودﺷﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﺑﺎزارﺧﺎرﺟﯽ ﺑﻪ ﻧﻮع اﺳﺘﺮاﺗﮋی ورودﺷﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﺑﺎزارﺧﺎرﺟﯽ وﮐﺸﻮرﻣﻮردﻧﻈﺮﺑﺴﺘﮕﯽ دارد. ﺣﺎﺻﻞ ﺗﻔﺎوت ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎی ﺗﺨﻤﯿﻨﯽ وﻓﺮوش ﺗﺨﻤﯿﻨﯽ ﺳﻮدﻫﺎی اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ راﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ.

4) ﺗﺨﻤﯿﻦ ﻧﺮخ ﺑﺎزده ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاری: ﺗﺨﻤﯿﻦ ﻣﯿﺰان دراﻣﺪﺑﺎﯾﺪﺑﺎﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺣﺠﻢ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاری ﻣﻮردﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮارﮔﯿﺮدﺗﺎﺑﺎزارﻣﻮردﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮارﮔﯿﺮدﺗﺎﺑﺎزارﻣﻨﺎﺳﺒﯽ رااﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﯿﻢ. ﻧﺴﺒﺖ ﺳﻮدﺑﻪ ﺣﺠﻢ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاری ﺑﺎﯾﺪآﻧﻘﺪرزﯾﺎدﺑﺎﺷﺪﺗﺎﺷﺮﮐﺘﺒﻪ دوﻣﻘﺼﻮدﺧﻮد:

 اﻟﻒ) ﺑﻪ ﻣﻘﺪارﺳﻮددﻫﯽ ﻣﻮرداﻧﺘﻈﺎرﺧﻮدﺑﺮﺳﺪ.

 ب) رﯾﺴﮑﻬﺎی ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﻧﺸﺪه اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎی ﺻﺎدراﺗﯽ راﺑﺎاﯾﻦ ﺳﻮدﺟﺒﺮان ﮐﻨﺪ.

ﻣﺮﺣﻠﻪ ﭼﻬﺎرم:

ﺑﺎﯾﺪﺳﻪ ﺗﺎاﺳﺘﺮاﺗﮋی راﻣﺪﻧﻈﺮﺑﮕﯿﺮﯾﻢ:

اﻟﻒ) اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﺻﺎدرات: ﺳﺎده ﺗﺮﯾﻦ راه ﺑﺮای ورودﺑﻪ ﺑﺎزارﻫﺎی ﺧﺎرﺟﯽ اﺳﺖ. ﺻﺎدرات ﻣﻮردیﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﺻﻮرت ﻣﯽ ﮔﯿﺮدﮐﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﻫﺮﭼﻨﺪوﻗﺖ ﯾﮏ ﺑﺎرﺑﻪ ﻃﻮراﻧﻔﻌﺎﻟﯽ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ داﺷﺘﻦ ﻣﺤﺼﻮل  ﻣﺎزادﺑﺮﻣﺼﺮف داﺧﻠﯽ آﻧﻬﺎ راﺑﻪ ﺧﺮﯾﺪاران ﮐﺸﻮرﺧﺎرﺟﯽ ﺑﻔﺮوﺷﺪ. ﺻﺎدرات ﻓﻌﺎلﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﺻﻮرت ﻣﯽ ﮔﯿﺮدﮐﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮد ﻣﺤﺼﻮﻻﺗﺶ را ﺑﻪ ﮐﺸﻮر ﻣﻮرد ﻧﻈﺮﺻﺎدرﮐﻨﺪ. ﺻﺎدرات ﺑﻪ دودﺳﺘﻪ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ: اﻟﻒ) ﺻﺎدرات ﻏﯿﺮﻣﺴﺘﻘﯿﻢ: ﺑﯿﺸﺘﺮدرﻣﯿﺎن ﺷﺮﮐﺘﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﺎزه ﺑﻪ ﻓﮑﺮﺻﺎدرات اﻓﺘﺎده اﻧﺪ ﻣﺘﺪاول اﺳﺖ و ﺑﻪ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮐﻤﺘﺮی ﻧﯿﺎزاﺳﺘﻮرﯾﺴﮏ ﮐﻤﺘﺮی ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺻﺎدرﮐﻨﻨﺪﮔﺎن اﺳﺖ. دراﯾﻦ ﺻﺎدرات ﻣﯽ ﺗﻮان ازواﺳﻄﻪ ﻫﺎی داﺧﻠﯽ ﻧﻈﯿﺮﻣﻮاردزﯾﺮ ﮐﻤﮏ ﮔﺮﻓﺖ:

1) ﺑﺎزرﮔﺎن ﺻﺎدرﮐﻨﻨﺪه ﻣﺤﺼﻮل درداﺧﻞ ﮐﺸﻮر: اﯾﻦ واﺳﻄﻪ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﺗﻮﻟﯿﺪی راﺑﺎﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﺧﻮدﻣﯽ ﺧﺮدوﺧﺎرج ازﮐﺸﻮرﻣﯽ ﻓﺮوﺷﺪ.

2) ﻧﻤﺎﯾﻨﺪه ﺻﺎدراﺗﯽ داﺧﻞ ﮐﺸﻮر: اﯾﻦ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪه ﺧﺮﯾﺪاران ﺧﺎرﺟﯽ راﭘﯿﺪاوﺑﺎآﻧﻬﺎﻣﺬاﮐﺮات وﻣﮑﺎﺗﺒﺎت اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دﻫﺪوﻣﺤﺼﻮل ﺷﺮﮐﺖ راﻣﯽ ﻓﺮوﺷﺪودرﺻﺪی راﺑﻊ ﻋﻨﻮاﻧﮑﻤﯿﺴﯿﻮن ﺑﺮای ﺧﻮدﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ﺷﺮﮐﺘﻬﺎی ﺻﺎدراﺗﯽ ووارداﺗﯽ ﺟﺰواﯾﻦ ﮔﺮوه ازواﺳﻄﻪ ﻫﺎﻫﺴﺘﻨﺪ.

3) ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎی ﺗﻌﺎوﻧﻨﯽ ﺻﺎدرات: ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎی ﺻﺎدراﺗﯽ راﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﺎﻧﯽ ازﻃﺮف ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﻣﺘﻌﺪداﻧﺠﺎم ﻣﯽ دﻫﻨﺪ.

4) ﺷﺮﮐﺘﻬﺎی اﻧﺠﺎم ﻫﻨﺪه ﮐﺎرﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺻﺎدرات: اﯾﻦ واﺳﻄﻪ ﻫﺎ درازای درﯾﺎﻓﺖ وﺟﻪ، ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﻬﺎی ﺻﺎدراﺗﯽ ﺷﺮﮐﺘﻬﺎرااﻧﺠﺎم ﻣﯽ دﻫﻨﺪ. ب) ﺻﺎدرات ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ: ﻓﺮوﺷﻨﺪﮔﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﺮﯾﺪاران ﺧﺎرﺟﯽ آﻧﻬﺎراﺗﺸﻮﯾﻖ ﺑﻪ ﺻﺎدرات ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪﻣﻌﻤﻮﻻازروش ﺻﺎدرات ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ و ﻓﺮوﺷﻨﺪﮔﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺻﺎدرات آﻧﻬﺎ آﻧﻘﺪر اﻓﺰاﯾﺶ ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎی اداره ﺳﺎزﻣﺎن ﺻﺎدراﺗﯽ راﺧﻮدﺑﻪ ﻋﻬﺪه ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ ازاﯾﻦ روش اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. دراﯾﻦ روش ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاری ورﯾﺴﮏ واﻣﮑﺎن ﺳﻮدﺑﯿﺸﺘﺮاﺳﺖ. ازﭼﻬﺎرﻃﺮﯾﻖ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺻﺎدرات ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ را اﻧﺠﺎم داد: 1) اﯾﺠﺎدﺑﺨﺶ ﺻﺎدراﺗﯽ درداﺧﻞ ﮐﺸﻮر 2) ﺗﺎﺳﯿﺲ دﻓﺘﺮﻓﺮوش ﯾﺎﺷﻌﺒﻪ ای ازﺷﺮﮐﺘﺪرﺧﺎرج ازﮐﺸﻮر: دﻓﺘﺮﻓﺮوش ﻣﻌﻤﻮﻻﻧﻤﺎﯾﺸﮕﺎه داﺋﻤﯽ وﻣﺮﮐﺰﻋﺮﺿﻪ ﺧﺪﻣﺎت ﺑﻪ ﻣﺼﺮف ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻧﻤﺤﺴﻮب ﻣﯽ ﺷﻮد. 3) داﺷﺘﻦ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﺎن ﻓﺮوش ﺳﯿﺎرﺑﺮای ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﺧﺎرﺟﯽ.

4) داﺷﺘﻦ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪه ﯾﺎﺗﻮزﯾﻊ ﮐﻨﻨﺪه درﺧﺎرج ازﮐﺸﻮر.

ب) اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻫﻤﮑﺎری ﻣﺸﺘﺮک:

ﻣﻨﻈﻮرﻫﻤﮑﺎری ﻣﺸﺘﺮک ﺑﺎاﻓﺮادﮐﺸﻮرﻫﺎی ﺧﺎرﺟﯽ ﺑﺮای اﯾﺠﺎدﺗﺴﻬﯿﻼت ﺗﻮﻟﯿﺪی وﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ اﺳﺖ اﯾﻦ ﻋﺎﻣﻞ ﺗﻔﺎوت اﯾﻦ اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﺑﺎ ﺻﺎدرات اﺳﺖ وﺗﻔﺎوت اﯾﻦ اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﺑﺎ اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاری ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ دراﯾﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﻃﻮرﻣﺴﺘﻘﻞ ﮐﺎری اﻧﺠﺎم ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺮد. ﭼﻬﺎرﻧﻮع ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻫﻤﮑﺎری ﻣﺸﺘﺮک ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪاز:

1) ﻫﻤﮑﺎری ﻣﺸﺘﺮک از ﻃﺮﯾﻖ واﮔﺬاری اﻣﺘﯿﺎزی ﺧﺎص: ﻋﺮﺿﻪ ﮐﻨﻨﺪه اﻣﺘﯿﺎز ﺑﺎ ﮔﯿﺮﻧﺪه اﻣﺘﯿﺎز درﮐﺸﻮرﺧﺎرﺟﯽ درﻣﻮردﺣﻖ اﺳﺘﻔﺎده ازﻣﺮاﺣﻞ ﺗﻮﻟﯿﺪ، ﻋﻼﻣﺖ ﺗﺠﺎری و دﯾﮕﺮ ﻧﮑﺎت ﻗﺎﺑﻞ ارزش در ازای درﯾﺎﻓﺖ وﺟﻪ ﯾﺎﺣﻖ اﻣﺘﯿﺎز ﺑﻪ ﺗﻮاﻓﻖ ﻣﯽ رﺳﻨﺪ. در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻋﺮﺿﻪ ﮐﻨﻨﺪه اﻣﺘﯿﺎزﺑﺎﺣﺪاﻗﻞ رﯾﺴﮏ ﺑﻪ ﺑﺎزار ﺧﺎرﺟﯽ دﺳﺖ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ و ﮔﯿﺮﻧﺪه اﻣﺘﯿﺎز ﻫﻢ در ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﺤﺼﻮﻟﯽ ﻣﻌﺮوف ﺑﺎ ﻧﺎﻣﯽ ﻣﻌﺮوف ﺗﺨﺼﺺ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪوﯾﮑﯽ ازﻣﻌﺎﯾﺐ آﻧﻨﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاری ﻣﺴﺘﻘﻞ اﯾﻦ اﺳﺖ که عرضه ﮐﻨﻨﺪه اﻣﺘﯿﺎز ﺑﺮﮔﯿﺮﻧﺪه آن ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻤﺘﺮی دارد و ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺳﻮدﻫﺎی اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﺧﻮد را از دﺳﺖ داده و ﺑﺮای ﺧﻮد رﻗﯿﺐ اﯾﺠﺎدﮐﻨﺪ.

 2) ﻗﺮارداد ﺗﻮﻟﯿﺪ: راه دﯾﮕﺮ ﻫﻤﮑﺎری ﻋﻘﺪ ﻗﺮارداد ﺑﺎ ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﻣﺤﻠﯽ ﺑﺮای ﺗﻮﻟﯿﺪ ﯾﮏ ﻣﺤﺼﻮل اﺳﺖ. ازﻧﮑﺎت ﺿﻌﻒ آن ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻢ ﺑﺮﻣﺮاﺣﻞ ﺗﻮﻟﯿﺪ و از دﺳﺖ دادن ﺳﻮد اﺣﺘﻤﺎﻟﯽ در ﺗﻮﻟﯿﺪ اﺳﺖ. ﻧﮑﺘﻪ ﻣﺜﺒﺖ آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺑﺎ ﺣﺪاﻗﻞ رﯾﺴﮏ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﯽ را آﻏﺎز ﮐﻨﺪ و اﺣﺘﻤﺎﻻ در آﯾﻨﺪه ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ در ﺧﻮد ﺷﺮﮐﺖ ﻫﻢ ﺳﻬﻢ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.

 3) ﻗﺮارداد ﻫﻤﮑﺎری در ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ: ﺑﻪ ﺟﺎی ﻣﺤﺼﻮل ﺧﺪﻣﺎت ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ را ﺻﺎدرﻣﯽ ﮐﻨﺪ.

 4) ﻫﻤﮑﺎری ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺎﻟﮑﯿﺖ ﻣﺸﺘﺮک: ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬارﺧﺎرﺟﯽ وﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬارداﺧﻠﯽ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺗﻮﻟﯿﺪی ﯾﺎ ﺑﺎزرﮔﺎﻧﯽ را ﺑﺎ ﻫﻢ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دﻫﻨﺪ. ج) اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاری ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ: آﺧﺮﯾﻦ راه ﺑﺮای ورود ﺑﻪ ﺑﺎزارﺧﺎرﺟﯽ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاری در ﺗﻮﻟﯿﺪ ﯾﺎ ﻣﻮﻧﺘﺎژ ﻣﺤﺼﻮل در ﺑﺎزار ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ اﺳﺖ. ﯾﮑﯽ از ﻣﻌﺎﯾﺐ ﻋﻤﺪه آن اﻧﻮاع رﯾﺴﮑﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﺑﺎ آن ﻣﻮاﺟﻪ اﺳﺖ ﻧﻈﯿﺮ: ﺑﻠﻮﮐﻪ ﺷﺪن ﯾﺎﮐﻢ ارزش ﺷﺪن ﭘﻮﻟﻬﺎی ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮔﺬاری ﺷﺪه، وﺧﯿﻢ ﺷﺪن وﺿﻊ بازاری از ﺗﺼﺮف ﺧﺎرج ﺷﺪن ﻣﺎﻟﮑﯿﺖ.

ﻣﺮﺣﻠﻪ ﭘﻨﺠﻢ:

دراﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﻪ آﻣﯿﺨﺘﻪ ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﺑﺎﯾﺪﺗﻮﺟﻪ ﺷﻮد:

 1) ﻣﺤﺼﻮل

2) روش ﺗﺸﻮﯾﻘﯽ وﺗﺮﻓﯿﻌﯽ

 3) روش ﻗﯿﻤﺖ ﮔﺬاری: ﺑﯿﺸﺘﺮﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪﮔﺎن درﺑﺎزارﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﻗﯿﻤﺖ ﮐﻤﺘﺮی ﺑﺮای ﻣﺤﺼﻮﻻت ﺧﻮدﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ. ﯾﮑﯽ ازاﻫﺪاف ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻗﯿﻤﺖ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻧﻔﻮذدرﺑﺎزارواﻓﺰاﯾﺶ ﺳﻬﻢ ﺑﺎزارﺷﺮﮐﺖ درﮐﺸﻮرﻣﻮردﻧﻈﺮاﺳﺖ.

4) ﮐﺎﻧﺎﻟﻬﺎی ﺗﻮزﯾﻌﯽ: ﺷﺮﮐﺖ ﺻﺎدراﺗﯽ ﺑﺎﯾﺪﺑﻪ ﺗﻤﺎم ﮐﺎﻧﺎﻟﻬﺎ ﺗﺎﻋﺮﺿﻪ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﺑﻪ ﻣﺼﺮف ﮐﻨﻨﺪه ﻧﻬﺎﯾﯽ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. واسطه اول ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﺮﮐﺰی ﻓﺮوﺷﻨﺪه ﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﮐﻞ ﮐﺎﻧﺎل ﻫﺎ ﻧﻈﺎرت       ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺧﻮدش ﻧﯿﺰﺑﺨﺸﯽ از ﮐﻞ ﮐﺎﻧﺎﻟﻬﺎﺳﺖ. واﺳﻄﻪ دوم ﮐﺎﻧﺎﻟﻬﺎی ﺑﯿﻦ ﮐﺸﻮرﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺤﺼﻮﻻت راﺑﻪ ﻣﺮزﻫﺎی ﮐﺸﻮر وارد ﮐﻨﻨﺪه ﻣﯽ رﺳﺎﻧﺪ. واﺳﻄﻪ ﺳﻮم ﮐﺎﻧﺎﻟﻬﺎی داﺧﻞ ﮐﺸﻮر وارد ﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺤﺼﻮﻻت را از ﻣﺮزﻫﺎی ﮐﺸﻮر ﺑﻪ ﻣﺼﺮف ﮐﻨﻨﺪه ﻧﻬﺎﯾﯽ ﻣﯽ رﺳﺎﻧﺪ.

ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺷﺸﻢ:

ﺳﺎزﻣﺎﻧﻬﺎی ﺑﺎزرﮔﺎﻧﯽ از ﺳﻪ راه ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻞ را اداره ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ:

 1) اﯾﺠﺎد ﺑﺨﺶ ﺻﺎدراﺗﯽ در داﺧﻞ ﺳﺎزﻣﺎن

 2) ﺗﺎﺳﯿﺲ ﺳﺎزﻣﺎن ﯾﺎ ﺷﺮﮐﺖ ﺑﺎزارﯾﺎﺑﯽ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ

3) ﺗﺎﺳﯿﺲ ﺷﺮﮐﺖ ﭼﻨﺪﻣﻠﯿﺘﯽ