آرامش سهم کسانیست که بی منت می بخشند، بی کینه میخندند و با سخاوت محبتشان را اکرام می کنند.
سلام و تبریک، با عمل به وظایفمان راه بر ظهورش هموار کنیم.
درگاه پرداخت بانکی ePayBank.ir + آگهی و تبلیغات نیازمندی آگهی شهر من MyCityAd.ir
خداوند در آخرالزمان و آن هنگام که روزگار به سختی می گذرد و مردم در جهل و نادانی غوطه ور می شوند. مردی را بر می انگیزد که با فرشتگانش او را تایید می کند و پیروانش را نگهمیدارد و با آیات و معجزاتش، یاریش می دهد و بر روی زمین ظاهرش می سازد تا اینکه همه اهل زمین – چه از روی رضا و رغبت و چه از روی ناچاری و کراهت – در برابرش تسلیم شوند، زمین را پر از عدل و داد و نور و برهان و استدلال کند تا سراسر گیتی را زیر پرچم خود درآورد و هیچ کافری نماند جز اینکه ایمان بیاورد و هیچ فاسدی نماند جز اینکه درستکار گردد تا آنجا که درندگان در حکومتش، زندگی مسالمت آمیز داشته باشند، و زمین و آسمان برکتهایش ظاهر شود، و گنجها برایش پدیدار گردد …. پس خوشا به حال کسی که حکومتش را درک کند و سخنان دلربایش را بشنود.
[امام علی (ع) ، بحار الانوار، جلد 52 – صفحه 280]
هنگامی که قائم آل محمد (ص) قیام می کند، اموال بیت المال را بسویه بین مردم تقسیم می نماید و با عدالت در میان امت داوری می کند، پس هر که او را اطاعت کند، خدای را اطاعت کرده و هر که او را نافرمانی کند، خدای را نافرمانی کرده است…. و همانا اموال دنیا از باطن و ظاهر زمین برای او گردآوری می شود، پس به مردم خطاب کرده می فرماید: هان! این همان اموالی است که چقدر بخاطر آنها قطع رحم کردید ( و به خیوشان خود ظلم روا داشتید ) و چقدر خونهای حرام بر زمین ریختید و چقدر مرتکب حرام و گناه شدید، پس بگونه ای تقسیم می کند که هیچ کس قبل از او چنان تقسیم نکرده است و جهان را پر از عدل و داد و نور می کند. پس از آنکه پر از ظلم و شر شده باشد.
[امام باقر (ع) – علل الشریع – جلد یک – صفحه 155]
هرگاه قائم آل محمد علیه السلام قیام کند، بین مردم مانند حضرت داود داوری نماید و نیاز به شاهد و بینه نخواهد داشت زیرا خداوند به او الهام می کند. پس او با علم لذنی حکم می کند و به هر گروهی خبر می دهد که در باطن و ضمیرشان چه می گذرد و دوستش را از دسمنش با نگاه کردن، می شناسد و تشخیص می دهد.
[امام صادق (ع) – ارشاد مفید – صفحه 345]
هنگامی که امام زمان ظهور کند، جهان به نور پروردگاریش روشن می گردد، و ترازوی عدالت میان مردم گذاشته می شود و دیگر هیچ کس به دیگری ظلم نمی کند.
[امام رضا (ع) – کمال الدین – جلد دوم صفحه 42]
